Jak powszechnie wiadomo w Polsce nie ma dużych ryb. Bo kłusownicy, mięsiarze, rabunkowa gospodarka rybacka itd… Każdy ma jednak jakieś tam swoje miejscówki i od czasu do czasu trafi jakiegoś zębatego którym można by się pochwalić. Ja od lat, w ramach rodzinnych wakacji, jeżdżę w pewne miejsce na Mazury gdzie nie narzekam nigdy na brak brań, lecz są to szczupaczki w granicach 60-80 cm. Marzenia o metrowych okazach odkładałem na później, snułem plany, że może kiedyś uda się zorganizować wyjazd do Szwecji po rybę życia… No i nadeszło Boże Narodzenie 2014 i pod choinką znalazłem zaproszenie na 2 dniowe łowienie z przewodnikiem na jeziorze Żarnowieckim… Chmm… tak… czytałem o żarnowieckich krokodylach, no ale to przecież stare dzieje, kiedyś były tam ryby, ale to dawno temu było. Te niby współczesne relacje to przecież odgrzewane sprzed lat kotlety, no bo branżowi dziennikarze muszą i przy dzisiejszym bezrybiu coś napisać… No ale Święty Mikołaj przyniósł prezent, więc nie wypada nie skorzystać. Z pewną dozą nadziei lecz jednak z przewagą sceptycyzmu zjawiłem się 13 czerwca na przystani w Lubkowie gdzie czekał na mnie Andrzej Wizner. Rzut oka na mój jerkowo – spinningowy sprzęt i zapadł wyrok … zostaje w bagażniku auta. Nie przyda się do trollingu. O świcie nad wodą była mgła, Andrzej wszystko już miał przygotowane, wyjechaliśmy na jezioro, kij w dłoń, i zaczęliśmy jeździć, ciągnąc za sobą duże gumowe przynęty. Im więcej słuchałem Andrzeja opowieści o całkiem niedawnych „metrówkach” proporcje nadziei i sceptycyzmu zaczęły się zmieniać. W międzyczasie wyszło słońce. Czujnie ściskałem kij w rękach czekając aż ta wymarzona metrówka uderzy. Pojeździliśmy tak przez godzinę, zanim to nastąpiło. Pierwsza ryba 90 cm… !!! Największa jaką udało mi się w życiu wyciągnąć!!!! Ta Dam!!! Plan minimum wykonany, teraz może już być tylko lepiej… Andrzej tak robi zdjęcia, że nawet te mniejsze wyglądają jak potwory J posłałem od razu z wody zdjęcie Mikołajowi z podziękowaniem za frajdę jaką mi sprawił. Druga ryba tego dnia miała 84 cm, a trzecia 96 cm. Wszystkie oczywiście wróciły do wody, a my wróciliśmy na brzeg z nadzieją na co najmniej takie same wyniki następnego dnia. Nazajutrz o tej samej porze wyjechaliśmy na jezioro. Pogoda już inna, przelotne opady i zmienny porywisty wiatr. Może to pobudzi te metrowe osobniki do większej aktywności? No i tak po godzinie trollingu, chwilę po 6 rano pierwsza 90ka… później, bez mierzenia – wyhaczona jeszcze za burtą na oko - 75ka i druga 90ka chwile przed 10… a potem cisza... Trochę nas zmoczyło, bo wiatr na Żarnowcu błyskawicznie robi dużą falę. Dlatego ważna bardzo jest duża i ciężka łódź. Właśnie taka jak ta Andrzeja. W pewnym momencie po spojrzeniu na ekran echosondy, Andrzej rzucił: „uważaj, tu może być coś większego” i te słowa okazały się prorocze, bo niebawem poczułem uderzenie. Od razu wiedziałem, że to największa ryba z dotychczasowych. Czułem jej siłę i masę na kiju, stosując się do rad przewodnika doholowałem ją do burty i wtedy zobaczyłem, jaki to krokodyl!!! Odkąd wylądowała w łodzi, po zmierzeniu mogę pochwalić się szczupakiem o długości 110 cm!!! Coś pięknego. To jest to na co czekałem całe moje wędkarskie życie. Jestem spełniony J Ale to nie koniec. Tego samego dnia w półgodzinnych odstępach czasu wyciągnąłem jeszcze dwa ponad metrowe szczupaki 107 i 105 cm. Żałuję, że nie miałem ze sobą go pro i nie uwieczniłem holu tego ostatniego - chwilę po zacięciu wystrzelił pionowo nad wodę – niesamowity widok !!! Kiedyś pewien stary, doświadczony wędkarz powiedział mi, że nie nastawia się na metrowe szczupaki, bo jak już takiego wyciągnie to nie będzie miał o czym marzyć. Błąd J Trzeba sobie stopniować cele. Ja teraz wybieram się po 130-kę. Dziękuję serdecznie Andrzejowi Wiznerowi za profesjonalny sprzęt, doradztwo oraz to, że bez oporów dzielił się swoją wiedzą i doświadczeniem oraz swojej żonie (Św. Mikołajowi) za zorganizowanie tej wędkarskiej przygody. Janusz Chłopecki